Znalezisko pochodzi z stanowiska Abri du Maras na południu Francji, które służyło neandertalczykom jako sezonowy obóz myśliwski od około 105 do 132 tys. lat temu. Grupy łowców regularnie wracały w to samo miejsce, polując głównie na renifery oraz dzikie konie. To właśnie podczas rozłupywania kości udowej tego pierwszego - w celu dotarcia do szpiku - powstała niewielka kościana drzazga, która zdaniem naukowców pozwala nam spojrzeć zupełnie inaczej na naszych dawnych kuzynów.

Analiza mikroskopowych uszkodzeń powierzchni wykazała, że nie pasują one do czynności ściernych, jak skrobanie skór. Przeciwnie, idealnie odpowiadają śladom powstającym przy wielokrotnym kontakcie z miękkimi tkankami. Eksperymenty z rekonstrukcjami potwierdziły, że identyczne wzory zużycia tworzą się podczas skórowania zwierząt. Etnograficzne analogie dodatkowo wzmacniają tę tezę, ponieważ współczesne ludy Ameryki Północnej, takie jak Nehiyawak i Nakawēk, też używają prostych fragmentów kości do oddzielania skóry od mięsa bez jej uszkadzania.

Badacze są zdania, że odkryty fragment kości był wyspecjalizowanym narzędziem do skórowania. Wygładzone krawędzie świadczą o długotrwałym użytkowaniu, co sugeruje, że łowca mógł nosić go ze sobą jako część osobistego zestawu narzędzi podczas wypraw. Autorzy pracy podkreślają, że taki scenariusz dowodzi nie tylko znajomości właściwości kości jako materiału technologicznego, lecz także zdolności do planowania, w tym wyboru lekkich przedmiotów, które można było łatwo przenosić i które były gotowe do użycia po udanym polowaniu.

Fakt, że narzędzie pozwalało unikać przebijania skóry, jest wyjątkowo istotny. Nienaruszone skóry nadają się do późniejszego szycia i tworzenia wytrzymałych wodoodpornych wyrobów, od ubrań chroniących przed chłodem po sakwy do przenoszenia sprzętu. Co ciekawe, na tym samym stanowisku odnaleziono również ślady nici wytwarzanych przez późniejszych neandertalczyków - to dodatkowy dowód na to, że nie tylko starannie obrabiali skóry, ale posiadali też zdolności do ich łączenia w funkcjonalne formy.

Odkrycie rzuca więc nowe światło na poziom technologiczny neandertalczyków, którzy najprawdopodobniej nie byli wcale prymitywnymi zbieraczami, jakimi widzieliśmy ich do niedawna. Potrafili planować produkcję narzędzi, przetwarzać surowce i wytwarzać złożone przedmioty codziennego użytku, w tym skórzaną odzież, już 100 tys. lat temu.