Wszystko wskazywało na to, że grudzień przyniesie przełom. Plotki o zwiastunie, tajemniczy start rakiety Rocket Lab (tej samej, która wysłała w kosmos krasnala z Half-Life: Alyx) i przecieki o projekcie "HLX" rozpalały wyobraźnię fanów do czerwoności. Rzeczywistość okazała się jednak brutalna. Dziennikarz Tyler McVicker, jeden z czołowych informatorów w temacie, przeciął spekulacje jednym, krótkim komunikatem:

HLX to nie akronim, to ogólna nazwa kodowa dla przyszłej produkcji z serii Half-Life. Nie będzie jej na The Game Awards. 2026 jest prawdopodobny.

Wtórował mu inny znany leaker, Mike Straw, który opublikował wymownego GIF-a z eksplodującym mostem. W ten sposób dał znać, że okno na tegoroczną zapowiedź właśnie się zamknęło. Wcześniej twierdził, że Valve celowo podawało różne daty, by namierzyć źródła przecieków. Wygląda na to, że ta skomplikowana gra w kotka i myszkę dobiegła końca, a gracze zostali z niczym.

Ale taka postawa Valve nie powinna nikogo dziwić. Firma słynie z tego, że nigdzie się nie spieszy i woli dopracować swoje gry w najdrobniejszych szczegółach. Wystarczy przypomnieć sytuację z Half-Life: Alyx. Grę pierwotnie miano zapowiedzieć razem z goglami Index VR w kwietniu 2019 roku, ale wewnętrzne testy wymusiły duże zmiany w scenariuszu i prezentację przesunięto o kilka miesięcy. Valve nigdy nie planowało wielkiej zapowiedzi na TGA, a jedynie pokaz gameplayu, z którego i tak w ostatniej chwili zrezygnowało.

Wszystko wskazuje na to, że z Half-Life 3 historia się powtarza. Twórcy Steama wolą działać na własnych zasadach, z dala od blasku fleszy wielkich imprez. Nawet jeśli za kulisami trwały jakieś ustalenia z Geoffem Keighleyem (organizatorem TGA), wewnętrzne opóźnienie wydaje się znacznie bardziej prawdopodobne. Ekipa Gabe'a Newella po prostu nie lubi presji.

Mimo rozczarowania jest też dobra wiadomość: Half-Life 3 faktycznie powstaje i nic nie wskazuje na to, by projekt anulowano. Brak zapowiedzi nie oznacza, że cała historia była zmyślona. W plikach gier na silniku Source 2 znaleziono liczne odniesienia do projektu, które sugerują, że jest on już w fazie szlifów i optymalizacji. To nie są już wczesne szkice, a zaawansowane prace. I to jest najważniejsze.

Co więcej, sami twórcy wysyłają sygnały, że to nie koniec przygód w tym uniwersum. Już w 2020 roku deweloper Robin Walker z Valve wprost powiedział, że zespół postrzega "Alyx jako nasz powrót do tego świata, a nie jego koniec". To jasna deklaracja, że marka pozostaje dla firmy niezwykle ważna. Czekamy na nią od 2007 roku, więc cóż to jest kolejne kilkanaście miesięcy...

Pierwotną nazwą kodową dla pierwszego Half-Life'a był "Quiver". Nazwa nawiązywała do powieści Stephena Kinga "Mgła", w której bohaterowie schronili się w bazie wojskowej Arrowhead (grot strzały), a "quiver" to po angielsku kołczan na strzały.

Każdy, kto ukończył Expedition 33, wie, że gra kończy poszczególne akty mocnymi uderzeniami fabularnymi. Okazuje się jednak, że te zwroty akcji wcale nie musiały być dla gracza zaskoczeniem. Wystarczyło wsłuchać się w muzykę. Użytkownik Reddita o pseudonimie AverageHalfLifeFan odkrył już w prologu, że bohaterki Alicia i Maelle muszą być ze sobą spokrewnione. Ich fizyczne podobieństwo mogło coś sugerować, ale to tekst piosenki z samego początku przygody zawierał niemal jednoznaczne potwierdzenie.

Ten sam gracz podkreślił, że odkrycie tego faktu nie zepsuło mu zabawy. Wręcz przeciwnie, jego zdaniem wzbogaciło to wrażenia z gry i pozwoliło spojrzeć na narrację z zupełnie innej perspektywy. Tak oto deweloperzy przygotowali przemyślaną konstrukcję i stworzyli dodatkową warstwę dla najbardziej spostrzegawczych odbiorców. I pomyśleć, że cała tajemnica rodzinna była wyśpiewana w pierwszych minutach gry…

UWAGA: DALSZY CIĄG TEKSTU ZAWIERA ISTOTNE SPOILERY

Najlepszy przykład muzycznego zapowiadania fabuły znajdziemy tuż przed walką z Dualliste. W segmencie Zapomniane Pole Bitwy w tle przygrywa utwór z tekstem, który bez ogródek opisuje finał całej historii. "W tym świecie oboje istniejemy. Jedno chce zniknąć, drugie trwa u boku. Na tym płótnie, choć może nie jest prawdziwe, walczymy o los, który czujemy". Słowa te brzmią poetycko, ale są bezpośrednim odniesieniem do relacji Maelle z Verso i ostatecznej konfrontacji.

Oczywiście twórcy zadbali, by wskazówka nie była zbyt oczywista. Muzyka gra cicho, a dialogi postaci skutecznie ją zagłuszają, dlatego wyłapanie tekstu za pierwszym razem graniczy z cudem. Nawet jeśli komuś się to udało, zrozumienie kontekstu bez znajomości finału było praktycznie niemożliwe. Dopiero po napisach końcowych te wersy nabierają pełnego, mrożącego krew w żyłach sensu.

Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej przy utworach z francuskimi tekstami. Fani do dziś spierają się, czy to faktycznie czysty francuski, czy może celowa mieszanka z łaciną, bełkotem lub regionalnym dialektem. Pomysł był genialny, bo nawet rodzimi użytkownicy języka mieli problem z rozszyfrowaniem przekazu (serio, nawet ci z dyplomem z filologii). Mimo to niektórym graczom udało się wychwycić pojedyncze frazy, takie jak "Renoir zawsze straci syna" oraz inne odniesienia do zakończenia.

Ale w sieci krąży też anegdota o graczu, który chciał przeczytać tłumaczenia piosenek przed rozpoczęciem przygody. Inny fan ostrzegł go jednak, że trafi na "ścianę spoilerów" (i jak się później okazało, słusznie). Wszystkie kluczowe tajemnice - fakt, że świat gry jest obrazem, powiązania między Maelle i Alicią czy proroczy pojedynek z Verso - były podane na tacy. Trzeba było tylko wiedzieć, kiedy słuchać.

Zainteresowanie grą i jej muzyką było tak ogromne, że bilety na koncert poświęcony ścieżce dźwiękowej z Clair Obscur: Expedition 33 wyprzedały się błyskawicznie. Fani, którzy chcieli usłyszeć nagrodzoną ścieżkę dźwiękową na żywo, musieli wykazać się nie lada refleksem.

Użytkownik Reddita o pseudonimie Everwhite-moonlight przekopał się przez pliki Baldur's Gate 3, by skrupulatnie policzyć długość linii dialogowych każdej postaci. I nie chodzi tu tylko o głównych bohaterów. Analiza objęła absolutnie wszystkich - od towarzyszy, przez postacie niezależne, aż po zwierzęta i okazjonalne pomruki. Skala projektu robi ogromne wrażenie. Okazało się, że wszystkie dialogi w grze Larian Studios trwają łącznie prawie… 237 godzin.

Większość graczy słusznie obstawiłaby, że najwięcej mówi narratorka. Amelia Tyler, która użyczyła jej głosu, nagrała materiał o długości 14 godzin, 43 minut i 55 sekund. Ale prawdziwa walka toczyła się o tytuł najbardziej gadatliwego towarzysza. I tu wygrywa Astarion. Jego sarkastyczne uwagi i dramatyczne wyznania trwają łącznie aż 13 godzin, 6 minut i 23 sekundy.

Zaraz za wampirzym arystokratą plasują się Posępne Serce oraz Gale. Na drugim końcu skali znalazł się Wyll, który spośród wszystkich postaci początkowych ma najmniej do powiedzenia. Najwyraźniej jego pakt z diablicą nie obejmował... gadulstwa.

Analiza Everwhite-moonlight ujawniła też kilka mniej oczywistych faktów. Okazuje się na przykład, że nasza własna postać - domyślnie nosząca imię Tav - ma znacznie mniej kwestii niż którykolwiek z towarzyszy. Co ciekawsze, liczba dialogów różni się w zależności od wybranego głosu. Najwięcej do powiedzenia ma Tav z głosem numer 8 (wariant żeński), z wynikiem 3 godzin i 35 minut, podczas gdy Tav numer 6 (również żeński) ma o ponad 20 minut dialogów mniej.

Ciekawie wygląda też sytuacja postaci pobocznych. Volo, bard o niewyparzonym języku, ma na koncie niecałą godzinę nagrań. Z kolei Wulbren Bongle, jedna z najbardziej znienawidzonych postaci w grze, potrzebował zaledwie 39 minut, by zrazić do siebie całą społeczność. Na liście znalazło się też dwanaście postaci, których cały wkład w świat gry to... pojedyncza sekunda dialogu.

Całkowita długość wszystkich nagranych dialogów w Baldur's Gate 3 wynosi 236 godzin, 55 minut i 45 sekund. To odpowiednik oglądania całej rozszerzonej trylogii Władcy Pierścieni ponad 20 razy z rzędu.

Na początku minionego miesiąca do sieci przedostały się bulwersujące informacje z udziałem Rockstar Games. Firma zwolniła ponad 30 pracowników w biurach w Edynburgu i Toronto. Szybko ustalono, iż z pracą dla giganta branży gier pożegnali się członkowie lub osoby chcące być częścią związku zawodowego.

Przepychanki medialne trwały przez kolejne tygodnie. Rockstar Games twierdziło, że osoby, które zostały zwolnione, naruszały politykę firmy i rozprowadzały tajemnice przedsiębiorstwa na zewnątrz. Głośna sprawa dotarła do IWGB, Niezależnego Związku Zawodowego Pracowników w Wielkiej Brytanii. Podmiot oczywiście przystąpił do obrony interesów zwolnionej grupy.

Sytuacja eskalowała z każdym dniem. 220 obecnych pracowników Rockstar North w Edynburgu podpisało list adresowany do osób zarządczych. Pojawiły się jednoznaczne odniesienia do poczucia niesprawiedliwości i oskarżenia o zwalczanie przedstawicieli związków zawodowych. Do tej pory nic nie udało się wskórać - zwolnieni nie otrzymali kolejnej szansy pracy w Rockstar.

Sprawa z Rockstar trafiła do brytyjskiego parlamentu. Tam pochylono się nad tym tematem za sprawą posła Chrisa Murraya, który miał okazję rozmawiać z decydentami w Rockstar. "Po spotkaniu z Rockstarem nie zapewnili mnie, że przestrzegają prawa pracy, a ja podzielam obawy dotyczące łamania związków zawodowych" - stwierdził, po czym zadał bezpośrednie pytanie Keirowi Starmerowi, premierowi Wielkiej Brytanii: "Czy premier zgadza się, że wszystkie firmy, niezależnie od wielkości zysków, muszą przestrzegać brytyjskiego prawa pracy, a wszyscy pracownicy mają prawo do przystąpienia do związku zawodowego?"

---

Premier Wielkiej Brytanii Keir StarmerHenry NichollsAFP

---

Lider Partii Pracy od razu przyznał, że sprawa jest "głęboko niepokojąca". Dodał, że każdy pracownik ma prawo do bycia w związku zawodowym. Jako premier zadeklarował determinację do umocnienia prawa pracowniczego i zapewnienia, że pracownicy nie będą narażani na niesprawiedliwość w przypadku przynależności do związku. "Nasi ministrowie przyjrzą się konkretnej sprawie, którą on [Murray] porusza i będą go informować na bieżąco" - skwitował Keir Starmer.

Sprawa jest rozwojowa i nadal nie znalazła swojego końca. Nie dziwi to jednak bowiem przez ostatnie tygodnie Rockstar znalazło się w samym epicentrum dużego skandalu omawianego w mediach na wszystkie możliwe sposoby.

Na oficjalnym blogu gry poruszono przede wszystkim temat premiery Black Ops 7 i po raz pierwszy ze strony producentów pojawiła się wzmianka o tym, że tytuł nie do końca spełnił oczekiwania graczy. "Mówiąc wprost, wiemy, czego oczekujecie i zapewniamy, że spełnimy te oczekiwania, a nawet przewyższymy je w miarę rozwoju gry" - napisali twórcy.

Dodano, że w procesie tworzenia Black Ops 7, punktem odniesienia miało być Black Ops 2, a konkretniej nowa odsłona miała kontynuować dziedzictwo swojej starszej siostry. Padła deklaracja, że w przyszłym tygodniu strzelanka, która istnieje na rynku od miesiąca, zostanie na kilka dni udostępniona za darmo. Mowa o trybie wieloosobowym, jak i trybie Zombie. Zapewniono też o ciągłym zaangażowaniu w rozwój gry. "Nie spoczniemy, dopóki Black Ops 7 nie zdobędzie miana jednej z najlepszych gier Black Ops, jakie kiedykolwiek stworzyliśmy".

Okazuje się, że premiera Black Ops 7 stała się bezpośrednim bodźcem do wdrożenia gigantycznej rewolucji w świecie Call of Duty. Strategia wydawnicza Activision ulega od teraz znaczącej zmianie. Deweloperzy poinformowali, że nie będą już wydawać gier z cyklu Modern Warfare i Black Ops jedna po drugiej. Cel? Chęć zapewnienia absolutnie wyjątkowych wrażeń każdego roku.

W związku z tym twórcy wyrazili nadzieje, że uda im się tworzyć napędzające innowacje, a nie drobne przyrostowe nowości. "Tworzymy nową erę Call of Duty, która spełni Wasze oczekiwania, a także zaskoczy Was kilkoma niespodziankami, które popchną serię i cały gatunek do przodu" - brzmi konkluzja.

Nie zmienia się jednak cykl wydawniczy Activision. Nowe gry z serii CoD nadal będą powstawać co roku, jednak deweloperzy unikać będą schematu, który zaistniał od kilku lat:

W 2022 roku na rynku ukazało się Modern Warfare II. Rok później doczekaliśmy się premiery Modern Warfare III. Następnie na sklepowe półki trafiło Black Ops 6, a kilka tygodni temu Black Ops 7.

6. kolejka Ligi Mistrzów z wielkimi szlagierami

Szósta kolejka UEFA Ligi Mistrzów obfita jest w bardzo interesująco zapowiadające się spotkania. We wtorek Liverpool FC pokonał na San Siro Inter Mediolan 1:0, a Atalanta Bergamo niespodziewanie wygrała z londyńską Chelsea FC 2:1. Jednak największym hitem kolejki będzie środowa rywalizacja Manchesteru City z Realem Madryt. Spotkanie zapowiadane jest jako pojedynek dwóch czołowych napastników - Kyliana Mbappe z Realu oraz Norwega Erlinga Haalanda, który regularnie strzela gola w barwach "The Citizens".

Mecz, który rozegrany zostanie na Estadio Santiago Bernabeu elektryzuje miliony fanów na całym świecie. Bukmacherzy oraz eksperci mają wielkie trudności z wyłonieniem faworyta pojedynku. Jeden z youtuberów przeprowadził symulację meczu w grze EA Sports FC 26 na konsoli PlayStation 5 Pro. Kto okazał się lepszy w wirtualnej rzeczywistości?

Sześć goli w symulacji meczu Real Madryt - Manchester City

Strzelanie już w 4. minucie rozpoczęli "Obywatele". Piłkarze Manchesteru City przeprowadzili ofensywną akcję lewym skrzydłem. Francuski skrzydłowy Rayan Cherki zszedł do pola karnego i po rozegraniu piłki z Haalandem umieścił piłkę w siatce po mocnym strzale. Na wyrównanie nie trzeba było długo czekać, bo zaledwie do 20. minuty. Vinicius Jr. otrzymał piłkę na około 15 metrze od bramki i mocnym oraz precyzyjnym strzałem doprowadził do wyrównania. Real nie zamierzał się zatrzymywać i jeszcze przed przerwą strzelił drugiego gola. Jego autorem był genialny Francuz Kylian Mbappe. Kiedy wydawało się, że Real zakończy pierwszą część meczu z prowadzeniem, w doliczonym czasie gry wyrównującego gola zdobył Tijjani Reijnders.

Po zmianie stron gra obu drużyn nieco się uspokoiła. W pierwszych minutach nie padały kolejne gole i coraz więcej wskazywało na zakończenie pojedynku remisem. Jednak na 17 minut przed końcem regulaminowego czasu gry, trzeciego gola dla Realu i drugiego swojego w tym starciu zdobył Mbappe. To jednak nie był koniec strzelania. W 76. minucie meczu do siatki w końcu trafił Haaland. W ostatnich minutach obie mogły przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę, lecz żadnej się ta sztuka nie udała. Mecz zakończył się remisem 3:3. Na pewno kibice życzyliby sobie takiego spektaklu na prawdziwym boisku w Madrycie.

Minęło już półtora roku od premiery Final Fantasy VII Rebirth, a Square Enix bardzo oszczędnie dawkowało informacje o zwieńczeniu trylogii. Fani, przyzwyczajeni do długich cykli produkcyjnych, z niepokojem czekali na jakiekolwiek wieści. Jednak najnowsze informacje prosto od reżysera gry, Naokiego Hamaguchiego, napawają optymizmem. Okazuje się, że kluczowy element produkcji jest już na ostatniej prostej, co może oznaczać, że na premierę poczekamy krócej, niż się spodziewaliśmy.

W wywiadzie dla francuskiego youtubera Juliena Chièze Naoki Hamaguchi przekazał bardzo konkretną wiadomość. "Na tym etapie rozgrywka jest już prawie ukończona, a my wchodzimy w fazę dopracowywania i szlifowania" - powiedział reżyser.

To jak dotąd najbardziej jednoznaczne potwierdzenie, że szkielet gry jest gotowy. Zespół może teraz skupić się na usuwaniu błędów, balansowaniu mechanik i ogólnym podnoszeniu jakości (czyli tej najmniej ekscytującej, ale kluczowej pracy). Hamaguchi dodał, że jako reżyser ma już bardzo wyraźny obraz finalnej gry.

"Szczerze mówiąc, naprawdę chcę, żeby wszyscy zagrali w nią tak szybko, jak to możliwe, ale oczywiście, ponieważ jest to gra, musi zostać starannie dopracowana, zanim trafi w ręce graczy" - kontynuował. "Gdy tylko przejdziemy przez ten etap, będziemy mogli zaprezentować ją w formie, z której będziemy zadowoleni. Proszę więc wszystkich o jeszcze odrobinę cierpliwości..."

Reżyser zdradził również, że ważnym słowem kluczowym dla trzeciej odsłony jest "High-End". Co to oznacza w praktyce? Hamaguchi wyjaśnił, że zespół od początku zakładał, że każda część trylogii będzie inna pod względem skali i wrażeń z gry. Twórcy nigdy nie chcieli, żeby wszystkie trzy części sprawiały wrażenie tej samej gry. Pierwsza część zdefiniowała na nowo formułę oryginału w zamkniętych lokacjach. Druga, Rebirth, rozwinęła ją w kierunku otwartego świata.

I to właśnie kryje się za hasłem "High-End". Finałowa odsłona ma pójść o krok dalej, wprowadzając nowe elementy rozgrywki i nową skalę. Studio chce, aby zwieńczenie sagi było czymś więcej niż tylko kontynuacją i podniosło poprzeczkę zarówno pod względem technicznym, jak i projektowym.

Wejście w fazę "szlifowania" to dla graczy fantastyczna wiadomość. Oznacza to, że rdzeń rozgrywki, wszystkie systemy i mechaniki są już na swoim miejscu. Ten etap potrafi trwać wiele miesięcy (czasem nawet ponad rok), ale to już ostatni duży przystanek przed metą. To sygnał, że prace idą zgodnie z planem, a ryzyko poważnych opóźnień maleje. Można więc ostrożnie zakładać, że pierwsze konkretne materiały z gry zobaczymy w przyszłym roku, tak jak wcześniej obiecywano.

W połączeniu z zapowiedzią skali "High-End" rysuje się obraz finału, który ma być najbardziej ambitną częścią trylogii. Square Enix wyraźnie chce, aby pożegnanie z nową wersją przygód Clouda i jego drużyny było spektakularne i zapadło w pamięć na długo.

Oryginalne Final Fantasy VII z 1997 roku było tak ogromnym projektem, że zespół deweloperski liczył od 100 do 150 osób, co w tamtych czasach było liczbą wprost gigantyczną. Budżet gry, wliczając w to marketing, szacowano na około 80 milionów dolarów. To czyniło ją jedną z najdroższych produkcji w historii gier wideo w momencie premiery.

W Baldur's Gate 3 śmierć może nadejść z każdej strony, ale mało kto spodziewałby się jej z paszczy Zaczarowanej Żaby z pierwszego aktu. To pozornie nieszkodliwe stworzenie stało się zmorą graczy w Trybie Honoru, a wszystko przez sprytną pułapkę, którą zastawili deweloperzy z Larian Studios. Jeśli podejdziemy do płaza i rozpoczniemy rozmowę przed rozwiązaniem problemu pewnej wiedźmy (kuszące), czeka nas przykra niespodzianka.

Użytkownik Reddita o pseudonimie "onyxdk69" przekonał się o tym na własnej skórze, tracąc w ten sposób dziesiątki godzin postępów. Okazuje się, że sprowokowana żaba natychmiast inicjuje walkę, w której jest zaskakująco potężnym przeciwnikiem. Jej atak kwasem potrafi zdziesiątkować drużynę na wczesnym etapie gry (szczególnie na niskim poziomie), a wysoka zręczność czyni ją niemal nietykalną. Dla wielu graczy starcie kończy się szybką porażką i bolesnym powrotem do menu głównego.

Kluczem do zagadki jest Ciotka Ethel, jedna z ciekawszych postaci niezależnych, która terroryzuje nie tylko ludzi, ale i okoliczną faunę. Żaba, którą spotykamy niedaleko jej chaty (dokładniej na Zalanym Trakcie), jest pod wpływem jej mrocznej magii. Dopóki wiedźma żyje, płaz pozostaje agresywny i wrogo nastawiony do każdego, kto naruszy jego spokój. Próba nawiązania dialogu przed pokonaniem Ethel jest więc prostym przepisem na zakończenie swojej przygody w Trybie Honoru.

---

źródło: Redditmateriały źródłowe

---

To klasyczny przykład projektowania w stylu Larian Studios - drobny szczegół, który może mieć kolosalne konsekwencje. Twórcy uwielbiają nagradzać spostrzegawczość i karać pośpiech. W tym wypadku zignorowanie kontekstu fabularnego prowadzi do walki, której na niskim poziomie doświadczenia praktycznie nie da się wygrać.

Co ciekawe, cała sytuacja ma też drugie, znacznie przyjemniejsze oblicze. Jeśli gracz najpierw upora się z Ciotką Ethel (co samo w sobie jest wyzwaniem), a dopiero potem podejdzie do Zaczarowanej Żaby, jej nastawienie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Zamiast atakować, płaz staje się przyjazny i wdzięczny za uwolnienie go spod wpływu wiedźmy.

W nagrodę za pomoc żaba zaprowadzi naszą drużynę do ukrytej skrytki z cennymi przedmiotami. To mała, ale satysfakcjonująca rekompensata za trudy walki z Ethel. I dowód na to, jak bardzo reaktywny jest świat gry.

Scenariusz do Baldur's Gate 3 zawiera ponad 2 miliony słów, co czyni go trzykrotnie dłuższym niż cała seria Władcy Pierścieni J.R.R. Tolkiena. Nagranie wszystkich linii dialogowych zajęło kilka lat.

Youtuber Fracture42 pokonał jednego z najtrudniejszych bossów w grze, Ognistego Giganta, na pierwszym poziomie doświadczenia, używając wyłącznie gołych pięści. Cała walka, jedna jedyna próba, trwała niemal siedem i pół godziny. To nowy, absolutnie szalony standard dla tego typu wyzwań.

Każdy, kto dotarł do zaśnieżonych Szczytów Olbrzymów, doskonale pamięta pierwsze spotkanie z Ognistym Gigantem. To kolos, który potrafi złamać ducha nawet doświadczonym graczom. Ale youtuber Fracture42 podszedł do tematu w sposób, który dla większości jest czystą abstrakcją. Postawił sobie za cel pokonanie potwora na pierwszym poziomie i bez żadnej broni. Materiał wideo, który opublikował. to zapis jednego, nieprzerwanego starcia trwającego dokładnie 7 godzin i 28 minut (tak, nagranie rzeczywiście tyle trwa).

Taki wyczyn testuje nie tyle umiejętności, co psychiczną i fizyczną wytrzymałość. W końcu nawet najmniejszy błąd mógł oznaczać, że całą wielogodzinną batalię trzeba będzie powtórzyć od nowa...

To zwycięstwo nie jest dziełem przypadku. Fracture42 realizuje większy projekt, w ramach którego chce pokonać jak najwięcej bossów z Elden Ring w identycznych, ekstremalnych warunkach. Zanim zmierzył się z Ognistym Gigantem, na jego liście było już 38 przeciwników, w tym takie tuzy jak Margit, Godrick, Radahn czy Mohg (czyli cała elita Ziem Pomiędzy). Gigant okazał się jednak wyzwaniem z zupełnie innej półki.

Co ciekawe, gracz podjął pierwszą próbę pokonania go już w lutym 2024 roku, ale poziom trudności był tak przytłaczający, że postanowił odłożyć wyzwanie na później. Wrócił do niego po pewnym czasie i tym razem dopiął swego. To najlepiej pokazuje, jak ogromną barierą był ten konkretny boss, nawet dla kogoś, kto specjalizuje się w niemożliwych zadaniach.

Jak przetrwać taką walkę? Fracture42 musiał przygotować się perfekcyjnie. Podczas starcia korzystał z trzech różnych zestawów ekwipunku, które zmieniał w zależności od fazy pojedynku. Jego arsenał leczniczy był bardzo ograniczony: miał do dyspozycji 14 Butelek Szkarłatnych Łez, Talizman Błogosławionej Błękitnej Rosy oraz zaklęcie Bestialska Witalność. To naprawdę niewiele, zwłaszcza gdy walka trwa ponad siedem godzin.

Sam twórca przyznał, że największą przeszkodą był atak Ognistego Oddechu, który potrafił błyskawicznie zakończyć próbę. Trudno powiedzieć, co budzi większy podziw: pokonanie bossa w takich warunkach czy sama wytrwałość, by przez niemal osiem godzin skupiać się na jednym zadaniu (i to bez gwarancji sukcesu).

George R.R. Martin, autor sagi "Pieśń Lodu i Ognia", nie napisał scenariusza do Elden Ring. Jego zadaniem było stworzenie mitologii, panteonu bóstw i ogólnej historii Ziem Pomiędzy na wiele lat przed wydarzeniami z gry. Dopiero na tych fundamentach Hidetaka Miyazaki i zespół FromSoftware zbudowali narrację, którą gracze odkrywają samodzielnie podczas rozgrywki.

Pierwsza edycja BAFTA Game Awards odbyła się w 2004 roku. Od tamtej pory doczekaliśmy się aż 21. ceremonii wręczenia nagród, więc z pewnością możemy mówić o prestiżowym cyklicznym wydarzeniu w świecie gier wideo. Tak prezentują się tegoroczne nominacje w poszczególnych kategoriach:

Best Game

Animation

Artistic Achievement

Audio Achievement

British Game

Debut Game

Evolving Game

Family

Game Beyond Entertainment

Game Design

Multiplayer

Music

Narrative

New IP

Performer in a Leading Role

Performer in a Supporting Role

Technical Achievement

Leon Scott Kennedy to prawdziwa ikona branży gier wideo. Amerykański agent federalny był głównym protagonistą wielu popularnych odsłon kultowej serii Resident Evil od Capcomu. Debiutował w 1998 roku w produkcji Resident Evil 2. Już wtedy rozkochał w sobie ogrom fanów tego uniwersum.

Wszystko wskazuje na to, że Leon S. Kennedy będzie jedną z grywalnych postaci w nadciągającej grze Resident Evil Requiem. Wielotygodniowe spekulacje i teorie graczy finalnie znalazły swoje ujście. O obecności tego bohatera w kolejnej części RE dowiedzieliśmy się w dosyć nietypowy sposób.

Po sieci zaczęły masowo krążyć grafiki okładki z Residenta Evila Requiem. Chodzi konkretnie o zakupioną podstawową wersję gry na PlayStation w wariancie przedsprzedażowym. Na ekranie wstępnego pobierania uświadczyć można liczbę dni, jaka pozostała do debiutu tej produkcji. Na okładce widnieją dwie sylwetki. Pierwszy plan okupuje Grace Ashcroft. Z tyłu kadru wyłania się sylwetka Leona S. Kennedy'ego w słynnej skórzanej kurtce.

Capcom dosyć lakonicznie podchodził do tematu obecności Leona w dziewiątej części Residenta Evila. Do tej pory z oficjalnych źródeł nie padła nawet jedna wskazówka, która mogłaby zdradzać, że ta postać faktycznie zagości w nowym Residencie. Dla fanów to ogromna gratka, bowiem bohater tego artykułu to żywa legenda w świecie elektronicznej rozrywki.

Pewne jest więc już to, że w Requiem powróci Rosemary Winters, a ponadto Grace Ashcroft oraz Leon S. Kennedy. Już za dwa dni odbędzie się tegoroczna edycja wydarzenia The Game Awards, na którym niewykluczone, że twórcy z Capcom podzielą się większą pulą informacji o ich wyczekiwanej produkcji.

Wszystko zaczęło się na Reddicie, gdzie użytkownik o pseudonimie Hot-Challenge-2755 wypatrzył nietypowy szczegół. Na karcie produktu Resident Evil Requiem Deluxe Edition w sklepie GameStop na moment pojawiła się informacja o dwóch dodatkowych przedmiotach kosmetycznych dla Rose. Co ważne, znajdowały się one tuż obok strojów dla Grace Ashcroft, jedynej oficjalnie potwierdzonej bohaterki. Wpis błyskawicznie usunięto, a taki ruch może oznaczać dwie rzeczy: albo ktoś poprawiał zwykły błąd, albo właśnie próbowano zatuszować wielki przeciek.

Cała sytuacja jest o tyle ciekawsza, że producent gry, Masato Kumazawa, faktycznie potwierdził obecność postaci znanych z poprzednich odsłon. Rosemary Winters idealnie pasuje do tego opisu, ale większość fanów stawiała na Leona S. Kennedy'ego. To właśnie on, a nie mała dziewczynka, wydawał się naturalnym kandydatem na drugiego protagonistę (z perspektywy brutalnej rozgrywki, oczywiście).

Największym problemem z udziałem Rose w Resident Evil Requiem jest oś czasu. Z dotychczasowych informacji o historii Grace Ashcroft wynika, że akcja gry toczy się w momencie, gdy córka Ethana Wintersa ma zaledwie sześć lub siedem lat. Trudno sobie wyobrazić, by Capcom zrobił z dziecka grywalną postać w brutalnym survival horrorze.

Ta niezgodność sprawia, że wielu graczy podchodzi do przecieku z ogromną rezerwą. Jedynym sensownym rozwiązaniem wydaje się znaczący skok w przyszłość w jednym z fragmentów gry.

Co ciekawe, oś czasu pasuje jak ulał do Leona, który w tym okresie byłby już wyraźnie starszy niż w poprzednich częściach. Tę teorię wspierały rzekome grafiki z gry, które pokazywały siwowłosego Kennedy'ego (choć znany leaker Dusk Golem szybko zdementował te plotki, nazywając grafiki fałszywką). Mimo wszystko postać doświadczonego weterana pasuje do konwencji znacznie lepiej niż dziecko.

Żeby było ciekawiej, to nie pierwszy taki przeciek. Jakiś czas temu na karcie produktu w PlayStation Store również pojawiła się sugestia, że to właśnie Leon będzie drugą grywalną postacią. Mamy więc dwie sprzeczne informacje, obie pochodzące z dużych, wiarygodnych sklepów. Komu wierzyć?

Dusk Golem twierdzi, że prawda leży gdzie indziej. Według jego informacji w Requiem pokierujemy aż trzema postaciami. Być może prawda leży pośrodku i obie postacie pojawią się w grze, ale w jego przecieku nie było mowy o Rose (co dodatkowo gmatwa sprawę). Na szczęście na oficjalne wieści nie będziemy musieli długo czekać. Capcom zapowiedział prezentację gry podczas gali The Game Awards już 11 grudnia (to już pojutrze!).

Japoński tytuł serii Resident Evil to Biohazard. Capcom musiał zmienić nazwę na potrzeby rynku amerykańskiego, ponieważ prawa do tej nazwy posiadał już zespół rockowy oraz istniała gra komputerowa o tym samym tytule wydana na system DOS.